woensdag 5 november 2008

voetbal in Japan

Hallo allemaal, nu heb ik weer even niks van me laten horen dus het werd weer eens tijd om een berichtje achter te laten. Een aantal weken geleden ben ik naar een voetbalwedstrijd geweest in Osaka. De club heette Gamba Osaka en is de beste club in Osaka - van heel Japan natuurlijk. Dit was mijn eerste keer in een Japans stadion en gelijk een van de vreemdste ervaringen uit mijn leven. Voordat je het stadion ingaat word je niet gefouilleerd, er wordt niet eens in je tas gekeken. Blikjes, flessen en alle meuk die je gebruikt om uit te drinken is toegestaan. inclusief aansteker en laserpennen.

In mijn ogen leek het allemaal meer op een festival dan op een voetbalwedstrijd. Er werd niet geschreeuwd door kaalgeschoren asociale hooligans, kinderen liepen vrij rond en tot mijn grote verbazing waren er erg veel vrouwen. Waarschijnlijk allemaal om naar de populaire voetbalgoden te kijken. We hadden de goedkoopste tickets gekocht wat betekende dat we moesten staan, ongelooflijk, maar we zaten wel in de supporterssite. De gehele wedstrijd door werden er liederen gezongen, heel vaak dezelfde, aangevoerd door een kerel met een megafoon. Het leek wel een grote repetitie aangezien alles ingestudeerd leek te zijn. Door het grote oestrogeengehalte klonken de liederen erg vrolijk, wat toch wel verwarrend was. In een stadion ben ik gewend geschreeuw te horen, middelvingers, scheldwoorden, ik verwacht omringd te zijn met naar bier en zweet stinkende Japanners, in blote bast. Met al het oestrogene geblèr om me heen had ik eerder het gevoel deel uit te maken van een evangelisatiedienst dan een voetbalwedstrijd. Ik vroeg nog aan Riotta (Japanner die voor ons de tickets had gehaald en met ons mee ging, vaste aanhanger van Osaka Gamba) of er ook scheldwoorden bestonden om de scheidsrechter uit te schelden, maar zelfs deze ontbraken!

Conclusie. Al met al een bijzondere ervaring. Ik had niet echt het stadionsfeer gevoel, miste diep van binnen de schreeuwende meute om me heen en ook de wedstrijd was nogal saai. Echter, in Japan is het wel mogelijk je kinderen mee te nemen naar populaire wedstrijden, er wordt niet gevochten,overmatig gedronken of gescholden en er heerst geen gespannen sfeer. Daarnaast zijn er een stuk meer vrouwen. Een voetbalwedstrijd met gemengde gevoelens. Ondanks de vrolijke liedjes was het misschien toch beter dan in Nederland.

Geen opmerkingen: