hard studeren

Een van de hoofdredenen om naar Japan te gaan was om kennis te maken met de Japanse cultuur en hopelijk, in een half jaar tijd Japans te leren. Met name de laatste van de twee is heel erg moeilijk. Ik studeer nu al ongeveer zes maanden Japans, niet heel inspannend, maar toch eens per week, maar wanneer twee Japanners met elkaar praten kan ik er nog geen touw aan vastknopen. In principe kan ik tegen iedereen zeggen wat ik wil, of dat duidelijk maken, echter het antwoord versta ik in veel van de gevallen niet. Ze praten zo snel dat ik slechts het eerste deel -lees het eerste woord - van de zin versta, zodat ik minimaal drie keer moet vragen om de zin te herhalen. Daarna om het wat rustiger aan te doen. Meestal doe ik alsof ik het versta door enkel hai, hai te antwoorden, net als hoe Japanners dat doen wanneer je tegen hen in het Engels praat. blablabla... yes yes, did you understood what I said?.... No. Verbazingwekkend zijn de Japanners eerlijk met antwoorden als ze je niet begrijpen. Tenminste als je erom vraagt. Zoeken naar een Japanner die Engels spreekt kan leiden tot erg grappige situaties:

Vinh (een Vietnamese Zweed) en ik waren op zoek naar sportclubs. Toen we het kantoor waar alle sportclubs verzameld zijn gevonden hadden sprak niemand echter Engels. We vroegen in het Japans: anata wa eigo ga wakarimasu ka? Ja, dat kon ze! Gelukkig. Wij in het Engels uitleggen wat er aan de hand was. We hadden nog maar twee zinnen gezegd toen ze gillend wegrende. Heel grappig wanneer Japanners elkaar naar voren duwen... elkaar aankijkend: jij kan toch Engels? Vervolgens stond een student ons te woord die bij de gedachte van de Engelse taal het al spaansbenauwd kreeg. Heel warm was het niet, maar de arme jongen zweette alsof hij binnen enkele minuten geslacht zou worden. Uiteindelijk zijn we in het Japans overgegaan. Conclusie: hun Engels is nog, nog slechter dan ons Japans.

Het leven in de dormitory. In onze 'flat' leven alleen kerels. Dus het is heel erg gezellig. Gelukkig komt eens per week de schoonmaker langs om de boel even op te beuren, anders was het er geheid een puinhoop geweest. Japaners zijn hele schone mensen, waarschijnlijk is onze flat de meest bevuilde plek van de hele stad, de vuilnisbelt niet meegerekend. Alle kookapparatuur is oud, maar werkt goed. Zeker het gasfornuis, dat eigenlijk geen fornuis is maar beter een gasbrander genoemd kan worden. Gevolg: als het moet is je eten binnen twee minuten gaar. Het blijft dan wel aan de pan plakken, vooral ongeschikte pannen met een dunne bodem. Nog een geinige bijkomstigheid is dat de vloer, ondanks dat er elke week gedweild wordt, erg plakt. De kunst is om niet te lang op dezelfde plek te blijven staan... anders moet je je schoenen uitdoen. Of blijven staan totdat je een ons weegt. Maar al dit irriteert me niet. Over het algemeen is alles schoon, althans naar mijn idee. Het kan smeriger, laat ik het daarbij houden. Elke week is er ook kitchen duty, met een schoonmaaklijst met wat er allemaal gedaan moet worden. Echter is de betekenis van kitchen duty door ons veranderd. Elke dag, na een zware dag in de studieboeken, verzamelen we om acht uur in de keuken op de tweede etage om met elkaar bij te praten, afspraken te maken, maar vooral om bier te drinken.