Een stad vol grote beloftes

Ohayo gozaimasu Nederland. Na urenlang verdwaald te zijn geweest in het ondergrondse leven van Osaka. Plus nog een uur lang verdwaast rondgefietst te hebben op de campus...waar is mijn faculteit ook al weer... Heb ik dan toch nog een plekje kunnen veroveren achter de computer. Ben vanochtend om 11 uur de deur uitgegaan en nu is het vijf uur. hmmm, misschien binnenkort toch maar eens een plattegrond aanschaffen.

Osaka, de stad is opgebouwd met beton. De stad zit systematisch infrastructureel gezien slecht in elkaar, en ook aan politieagenten ontbreekt het niet. Vorige week trachtte ik de universiteit te vinden en ging vastberaden met de fiets op stap. Bijna bij de campus aangekomen wordt ik aangehouden door de Japanse gestapo - konnichiwa, hallo. De agent begint te spreken...ik snap er geen bal van... hij zegt wakaranai (de normale manier voor zeggen dat ik het niet begrijp, hij gebruikte niet eens de masu-vorm, beleefde vorm... dus ik zeg: wakaranai. In ieder geval werd mijn fiets gecontroleerd of hij niet gestolen was, want joh in ben toch een gaijin, een buitenlander - en alle westerlingen zijn criminelen...of spionnen. En daarna mocht ik weer verder. In totaal nam dit zo een ruim kwartier in beslag. Ik vroeg nog aan de agent, in het Japans - Engels kon hij niet: je hebt het zeker niet zo druk. Jawel was het antwoord, isogashii, heel druk. Toch een zware baan, politieagent, in een drukke stad als Osaka.

Maar goed Osaka, de stad die opgebouwd is uit beton, letterlijk eigenlijk een en al beton is, wordt toch gesierd met een overvloed aan groen en mooie innovatieve gebouwen. Zeker in het centrum van de stad zijn veel hoge gebouwen te vinden, veel winkels, nog meer winkels en ontelbare eetgelegenheden. Tevens loopt er een drukke straat door het centrum dat eigenlijk geen straat genoemd mag worden, maar beter getypeerd wordt met het woord: arcade hal. Ik blijf nog steeds gek opkijken wanneer er een bijnabejaarde kerel een gamehal uit gelopen komt. Zeker pachinko is erg pupulair. Men neme een apparaat, gooit hier ongeveer een miljoen balletjes in, en als er weer balletjes uitkomen heb je geluk, dan kan je verder spelen, anders moet er nieuwe balletjes aangeschaft worden. Dit alles gebeurd in ongeveer dertig seconden. Overigens ook niet goed voor het gehoor, pachinko, dat gepaard gaat met een enorm kabaal. Je bent namelijk niet alleen aan het spelen, maar met ongeveer honderd anderen. Echt heel typisch.